10 favoriete beelden van 2014

2014 in 10 foto's.

Of 10 favoriete beelden van 2014.

Ik ga voor de 2e optie. Want een volledig jaar in 10 foto's, dat is voor 2014 redelijk onbegonnen werk.

Fotografisch talent loopt er hier niet echt rond in huis. Dat goeie voornemen voor een deftige cursus fotografie sleept hier al heel lang aan. Ondertussen proberen we maar wat, en af en toe zit er dan wel eens een hele leuke tussen.

Kijk gerust even mee.

1. Hier is 2014 nog heel vers: in de kerstvakantie maakten we met de 3 zonen een uitstapje naar het Museum M in Leuven. Opeens waren we Wolf 'kwijt' en vonden we hem na wat zoeken in deze pose terug. Hoewel de foto niet heel scherp is, vind ik hem schitterend: de kleuren, het contrast tussen Wolf en de bewegende bezoekers, het contrast tussen dat kleine, onschuldige jongetje en het eerder gruwelijke tafereel op het schilderij, ...

2.  Onze 3 musketiers op een woensdagnamiddag, elk met hun 'appel in maanschijfjes' op de trap. Deze foto vind ik zo leuk omdat hij zoveel 'extra' inhoudt. 2014 is een jaar waarin ze alledrie echt 'broer' geworden zijn. Het eerste jaar waarin we ze alledrie giechelend de trap op hoorden gaan om samen boven te gaan spelen bandietenstreken uit te halen. Daarvoor bleven ze altijd daar spelen waar wij ook waren. Wat de foto nog bijzonder maakt: Wolf staat erop tijdens één van zijn 'stop-je-tut-in-je-mond-en-snuif-eens-aan-je-knuffel-sessies'. Een gewoonte die hij dit jaar stilletjes aan kwijt raakte nadat hij bij Pasen zijn tutje 'aan de Sint' heeft gegeven...

3. Melchior ontdekte dit jaar het fototoestel. Tussen de honderden foto's van zijn speelgoed, zijn voeten, zijn weerspiegeling in de vensters, selfies, zijn broers in wazige toestand, vonden we ook deze foto van zijn broer Astor terug. Astor die van zijn stoel kruipt na het eten met een redelijk bizarre gezichtsuitdrukking... Leuke ontdekking.

 Nummer 4  is een foto van onze eerste picnic van 2014. Eén van onze favoriete gezinsuitstapjes: eten  maken, kinderen inpakken en ergens te velde ons dekentje uitspreiden om te kunnen genieten van de rust, frisse lucht en het uitzicht... Het zonnige en redelijk warme weer lokte ons dit jaar al op 8 maart naar buiten. Melchior was fotograaf van dienst.

5. Wij blijken vooral foto's van mensen te trekken. Maar in ons fotoarchief vind je eigenlijk ook veel foto's van bovenstaand genre terug. Het heeft iets, vind ik, die bouwwerkfoto's. Je ziet ze evolueren: niet alleen 'bouwtechnisch', er zit ook evolutie in de creativiteit, de functionaliteit (pure kunst vs. 'een brug over het legospoor') en in de materiaalkeuze (duploperiodes, kaplaperiodes, gekleurde blokjesperiode, etc.): hier zitten we duidelijk in de 'mengperiode'...

6. Dit jaar was ook het jaar waarin ik eindelijk werk maakte van een oude wens: imkeren. Zover zijn we absoluut nog niet, maar hier zie je me toch al in imkerpak, met een honingraat mét bijen erop in de handen op imkercursus. Al een goed begin, dacht ik zo. Ze zijn echt fascinerend die bijen: zo klein en toch zo complex perfect.

7. Deze foto is voor mij één van de vele portretteringen van 'boys will be boys': het speelkeukentje ombouwen tot reparatiestand voor kapotte treinen. Op zo'n momenten zou ik iedere moeder 'zonen' willen toewensen. Vooral als ze dat dan doen met de bavet nog rond de nek en een snor van de tomatensoep...

8. Een foto met al 'mijn' mannen. Op de schoonste picnicplek van 2014. Meer hoeft daar niet over gezegd...

9. 2014 was ook weer een 'zwanger' jaar. deZusjes maakte denk ik de zwangerschap van haar leven mee. Ze bracht haar zonen intussen al op heroïsche wijze ter wereld, maar was op deze foto 36 weken zwanger (er bestaat geen milestoneskaart van 36 weken, dus namen we de 34....). Ik was wel écht 20 weken en 'dacht' dat er toch al van een redelijke buik gesproken kon worden... Alles blijkt relatief, hé. ;-) Alleszins vind ik dit een bijzondere foto, omdat we weer het geluk hadden samen een zwangerschap te kunnen delen; omdat we hier allebei staan te lachen alsof het allemaal de normaalste zaak van de wereld is, terwijl we nu eens een tweelingzwangerschap van dichtbij hebben kunnen volgen: hoedje af! Niet dat ik het vroeger niet 'wonderlijk' vond, maar het bijzondere, het wonderlijke van zwanger zijn, maar ook al van 'moeder' mogen zijn, wordt me iedere dag meer en meer duidelijk.

10. En deze laatste foto dan... zucht. Zucht omdat hij getrokken is in de overdekte markt van Valencia, waar we aan het citytrippen waren. Ik neem graag foto's wanneer anderen het niet zien. En die 'andere' is hier mijn lieve man. Hij stond daar in alle eenvoud, stilletjes te kijken naar al de drukte rondom hem. Een 'zucht' dus ook omwille hem: al van toen we elkaar ontmoetten, toont hij mij de kunst om stil te staan tussen de beweging van alle dagen door... 

Op naar 2015, met even mooie momenten als dit jaar. Maar ook met tijd en veel liefde. En met de kunst om stil te staan, en heel sober te genieten van de eenvoud.

Ik wens het je graag toe...