woensdag 19 oktober 2011

Kaas met gaatjes.

De schoolganger: "Welk diertje denk je dat dit is?"
















Nowelja: "Euhm, een olifant misschien?"
De schoolganger: "Neenee, een vierkante slak natuurlijk!"

donderdag 13 oktober 2011

Even melden...

... dat we goed zijn aangekomen. Het weer zit niet mee, maar de houtkachel houdt ons, in afwachting van de 'échte' verwarming, wel even warm. Het water is en blijft nog even koud, maar gelukkig hebben we goei buren die dat wél een boiler hebben. Kasten zijn er nog niet, maar gelukkig bestaan er bananendozen. Afwassen gebeurt hier in wastonnekes en een keuken hebben ze hier ook niet. Misschien moeten we een 'vuurtafel' à la scoutskamp overwegen, nostalgie verzekerd! Binnendeuren blijken onbestaande, da's ook gezellig zo met je medebewoners kunnen communiceren tijdens je bezoek aan het kleinste kamertje.

Het klinkt misschien raar, maar ondanks alles is het 'hier' zoveel beter dan 'daar'.... We willen nu al nooit meer weg. Boek dus maar al gauw een ticket richting 'hier' en dus niet meer naar 'daar'. 't Is hier goed...

Bedankt nog aan allen die ervoor zorgden dat wij en onze spullenverzameling veilig en wel op de plaats van aankomst geraakten! We love you!

Zonnige groetjes vanuit Hier!
De Ridder, Nowelja, De Schoolganger, De Kleine Piraat en ....

zondag 2 oktober 2011

Vreugdedansjes op een vreugdelied!

Zaterdag 1 oktober 2011.
Een speciale dag.
Voor het eerste kleine kindervoetjes op onze bovenverdieping.
Want....
 ....de trap is er! 
Ze vonden het wel spannend en speciaal, zo voor het eerst naar boven. Voor het eerst kunnen zien wat er zich daar 'boven' de ladder (die nu niet meer is natuurlijk...) allemaal bevindt. Voor het eerst hun eigen kamer kunnen checken. Voor het eerst een kamer op hetzelfde verdiep als die van hun behoeders-tegen-alle-kattenkwaad. Voor het eerst de badkamer aanschouwen. En natuurlijk, voor het eerst op de trap!
Om van al dat spannends te bekomen, even tot rust komen met een vleugje muziek. Ja, zelfs vanonder een blauwe plastic, weet Jennifer ons allen te bekoren met haar klanken. Meer dan de helft van de eer gaat natuurlijk naar zij die haar bespelen (in dit geval een quatres-mains met de Ridder en Melchior), maar toch ze krijgt een pluim van me, ons Jenny. Ze klinkt er zo anders in het nieuwe huis. Mooi, (nog) mooier...
Een vreugdedansje voor al dat nieuws.
En zoals zij al zei: 'Wat zo'n vaart heeft.....'.
En hopla een cha-cha-cha-ke in de 'keuken'! Moest er geluid op de foto staan, u zou blij worden van al dat enthousiasme!
 En ja, het moet niet gezegd worden wie hier de rustigste in huis is...
Nog 1 week....