Over babybjornrelaxhoezen en knoopsgaten-angst.

Nog voor ons klein Astortje er was, kon ik dit oud model van de babybjorn relax op de kop tikken. Het 'oude' in het model zit hem enkel in het stofje, al de rest is zo goed als hetzelfde gebleven (afmetingen, materiaal, ...). Hoewel de hoes niet echt héél erg lelijk is, wilde ik toch wat fleurigers om onze kleinste ridder in te laten relaxen... 

 

Op zoek naar een leuke hoes dus! Wie op dergelijke zoektocht gaat, merkt al snel dat zo'n leuke hoes zo goed als onvindbaar is. Plan B dus: zelf maken! (Sinds kort verkoopt het merk Trixie wel babybjornrelaxhoezen. Heel leuk, maar je telt er wel zo'n 59 euro's voor neer. En nadat plan B al in volle actie was, ontdekte ik ook Miss Tiggr waar je een gepersonaliseerde hoes kan bestellen. 'Te laaaaat' zou Wolfje zeggen.).

Zelf maken dus (bijna zoals 'ikke doen!'). Ik heb de originele hoes binnenstebuiten gedraaid en naar best vermogen een patroon getekend. Mijn allereerste 'eigen' patroon. Van een hoes, hoezee! 

Ik liet de Ridder stofjes kiezen (ahja, als ze eraan hebben 'meegewerkt', dan zijn ze des te enthousiaster!). We deden van knip-knip-knip, naaiden dat allemaal (on)kundig aan elkaar en dat alles resulteert in dit:

Wanneer ik begonnen ben aan die hoes, weet ik allang niet meer. Ergens in januari-februari ofzo? Het aan elkaar naaien van de verschillende patroondeeltjes was 'peanuts'. Maar het maken van de knoopsgaten... dat leek ons (ons= zij en ik) 'très difficile'. Ten eerste hadden we beide een panische angst voor het veranderen van een naaivoetje en al zeker als dat naaivoetje eruit ziet zoals een knoopsgatvoetje eruit ziet! En naaidummies als we zijn (zij sinds juli 2011, ik sinds januari 2012) konden we ons bovendien niet voorstellen dat onze buddy helemaal op zichzelf knoopsgaten kan maken. Eind goed al goed want op 3 maart (zo wat 48 uur voor Astor's geboorte) hielden we een allereerste meet-and-greet-avond voor onze twee buddies:

En toen durfden we het aan om een knoopsgat te maken. Tot onze grote vreugde ging dat supergoed. Zo goed en 'waauw' dat zelfs de Ridder en het Liefy (die meestal alleen maar oogrollend zuchten en iets mompelen van 'jaja' zodra het over onze stikmachines gaat) hun wijntje en de brandende kachel even lieten voor wat het was en een kijkje kwamen nemen!!!! En sindsdien wisselen wij naaivoetjes met onze ogen dicht!

Oh, u lacht misschien? Wel dat mag. Wij hebben ook gelachen die avond. Om ons hoge dummie-gehalte, om die Ridders en Liefy's, om de dikke Astor-buik die ineens 10 cm lager hing dan normaal, om onze stommiteiten (leve het tornmesje!), ... Oh, wat was dat een gezellige avond! 

En op het einde van die avond was ik nog maar 2 knoopsgaten verwijderd van een 'gefinaliseerde' babybjornrelaxhoes!

Maar toen zei zij "Jij gaat vandaag of morgen bevallen!". En gelijk had ze nog ook.... Ik probeerde nog even om die laatste knoopsgaten te naaien nadat ik de vroedvrouw had gebeld. Maar verder dan mijn naaimachine in het stopcontact steken en een lampje aanknippen, kwam het niet. Naaien vanuit voorovergebogen positie en al weeën-opvangend lukt niet zo goed. Zeg dat ik u het gezegd heb!

En dan nu, na 3 weken Astor, slaagde ik erin om de buddy weer in een stopcontact te steken en E I N D E L I J K die hoes af te werken. 

 Ik maakte het 'veiligheidsriempje' (of hoe zou u dat benoemen?) 2-zijdig, zodat er eens wat kan afgewisseld worden qua kleurtjes...

 De stofjes komen van bij Pauli en bij gebrek aan baby (of toch wakkere baby) nam Hippoliet de honeurs waar. 

Hippoliet, daar hoort u in een volgend blogje meer van...