Zo werd de wieg tevoorschijn getoverd en klaargestoomd voor ons Maarts Viooltje.
Het wiegje waarin mijn broers, zussen, ikzelf en nog niet zo lang geleden ook Melchior & Wolf voor het eerst naar dromenland werden gewiegd. Het wiegje waarin ik mijn 2 kleinere zussen heb zien 'soezen'. En dan op de tippen van de tenen, met je neus net over de rand van de wieg piepen naar die kleine handjes, voetjes, dat mondje, die oortjes ... Zucht..........
Met enige nieuwsgierigheid trippelden de teentjes van Melchior en Wolf gisteren ook richting wieg: "Van wie is dat bedje? Mag ik er ook eens in liggen?"
Dat deed me direct de waarheid achter dit lintje (dat aan de wieg hangt sinds de geboorte van Melchior) realiseren:
Melchior nog eens in het wiegje leggen, oh ja, met plezier! Maar het zou niet zo'n goeie dag zijn voor de wieg. En ook niet voor mijn nesteldrang...
We zullen maar braaf wachten op dat kleine Maarts Viooltje om in het wiegje heen en weer te wiegen. En genieten van elke 'kleine' dag, want met al die liefde van Melchior en Wolf hier in huis, denk ik niet dat ons Maarts Viooltje lang mini zal blijven...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten