3 jaar!

3 jaar!

Ik hoef er niet bij te vertellen dat dat veel te snel is gegaan.

In dit derde levensjaar werd hij voor het eerst 'grote broer'.

Zijn krulletjes is hij kwijt, in tegenstelling tot zijn stijfkoppigheid. (Dat klinkt net zoals 'Een vos verliest zijn haren, maar zijn streken niet...)

Zijn puppy-ogen werden er alleen maar groter op. Zijn 'boze-mama's-doen-smelten-technieken' dus ook. 

Soms laat hij ons nog eens twéé baby'tjes in huis hebben: dan 'mogen' we hem wiegen en ronddragen zoals een echt baby'tje... 

Maar hij wil ook graag groot zijn, en dus doet hij in zowat alles zijn 'grote' broer na.

Dat impliceert dat hij, naast charmezanger, toch ook wel graag brandweerman wil worden.

Hij ging daar onlangs zelfs even voor trainen.

En zo was het thema van zijn verjaardagstaart ook snel gekozen...

Lief, klein Wolfje

wat ben ik blij dat ik al drie jaar je mama mag zijn.

Blijf nog maar even ons klein Wolf'je'.

Gelukkige verjaardag!!!